Η συχνότητα της Οστεοαρθρίτιδας αυξάνεται με την ηλικία. Μέχρι την ηλικία των 45-50 ετών οι άνδρες προσβάλλονται από την νόσο περισσότερο από τις γυναίκες. Μετά την εμμηνόπαυση η αναλογία αυτή αναστρέφεται και μέσα σε λίγα χρόνια η συχνότητα της νόσου στις γυναίκες αυξάνεται εντυπωσιακά. Στην ηλικία μάλιστα των 60 ετών περίπου, σύμφωνα με τις στατιστικές, οι περιπτώσεις της Οστεοαρθρίτιδας στις γυναίκες, ιδιαίτερα στα γόνατα και τα χέρια, είναι περίπου διπλάσιες των ανδρών.
Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει σε όλες τις φυλές του κόσμου και σε ανθρώπους οποιουδήποτε χρώματος Μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί μια σαφής ερμηνεία αυτού του φαινομένου, παρόλο που έχουν διατυπωθεί διάφορες ενδιαφέρουσες θεωρίες.
Ας δούμε μερικές από αυτές, διότι κάποια αίτια είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν από τις γυναίκες και να μεταβληθεί η αρνητική κατάληξη του φαινομένου:
1. Στις γυναίκες, για να μπορούν να γεννήσουν πιο εύκολα, η φύση έχει μεταβάλλει την γωνία των αρθρώσεων του ισχίου και την έχει κάνει πιο ευρεία. Η μεταβολή αυτή έχει αντίκτυπο στην βιο-μηχανική ισορροπία των αρθρώσεων των γονάτων τους, η οποία διαφέρει από αυτή των ανδρών. Η ευθυγράμμιση δεν είναι η σωστή και οι αρθρώσεις των γονάτων υφίστανται μεγαλύτερο στρες σε κάθε βηματισμό. Το στρες αυτό οδηγεί με την πάροδο της ηλικίας σε δημιουργία περισσοτέρων τοπικών βλαβών του αρθρικού χόνδρου και τελικά σε ανάπτυξη Οστεοαρθρίτιδας των γονάτων.
2. Στις γυναίκες οι τένοντες και οι σύνδεσμοι που περιβάλλουν τις αρθρώσεις του σώματος τους είναι περισσότερο εύκαμπτοι και ελαστικοί, γι’αυτό και το γυναικείο φύλο διαθέτει μεγαλύτερη ευλυγισία από αυτή του ανδρικού. Η μεγάλη όμως ευκαμψία των αρθρώσεων, σε συνδυασμό με την χαλάρωση όλων των ιστών λόγω ηλικίας, οδηγεί σε προοδευτική αστάθεια τους, με αποτέλεσμα πιο συχνό τραυματισμό τους στις καθημερινές δραστηριότητες. Οι συχνοί τραυματισμοί οδηγούν στην ανάπτυξη μετατραυματικής Οστεοαρθρίτιδας, ιδιαίτερα των στηρικτικών αρθρώσεων.
3. Τα οιστρογόνα φαίνεται ότι επηρεάζουν θετικά την λειτουργικότητα των χονδροκυττάρων και στις γυναίκες πριν από την εμμηνόπαυση κατορθώνουν να διατηρούν τον αρθρικό χόνδρο σε πολύ καλή κατάσταση. Οι ορμόνες μετά την εμμηνόπαυση και ιδιαίτερα τα οιστρογόνα μειώνονται σε μεγάλο βαθμό. Αυτός είναι ο λόγος όπως πιστεύουν μερικοί που οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες παρουσιάζουν Οστεοαρθρίτιδα. Παρόλα αυτά μελέτες σε γυναίκες που έλαβαν οιστρογόνα μετά την εμμηνόπαυση δεν έδειξαν ότι η θεραπεία μείωσε την συχνότητα της νόσου.
4. Πολλές γυναίκες, για διάφορους λόγους, μετά την εμμηνόπαυση, αυξάνουν το βάρος του σώματός τους κατά αρκετά κιλά. Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία είναι από τα βασικά αίτια της Οστεοαρθρίτιδας, ιδιαίτερα των στηρικτικών αρθρώσεων, όπως είναι τα γόνατα. Εχει αποδειχθεί ότι η απώλεια έστω και 10 κιλών σε παχύσαρκες γυναίκες μειώνει σημαντικά τους πόνους των οστεοαρθριτικών γονάτων.
5. Η κληρονομικότητα είναι γνωστό ότι επηρεάζει την εμφάνιση της Οστεοαρθρίτιδας. Στις γυναίκες το εύρημα αυτό είναι πιο σταθερό. Από στατιστικές μελέτες φαίνεται ότι οι κόρες των γυναικών με Οστεοαρθρίτιδα, ιδιαίτερα των άκρων χεριών, θα παρουσιάσουν και αυτές την νόσο, στις ίδιες αρθρώσεις και περίπου στην ίδια ηλικία.
6. Οι εγκυμοσύνες πιστεύεται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο. Κάθε εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο για Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος κατά 8% και για αρθρίτιδα του ισχίου κατά 2%.
Αλλά οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων δεν περιορίζονται μόνο στην συχνότητα προσβολής αλλά επεκτείνονται και στην κατανομή των πασχόντων αρθρώσεων. Στις γυναίκες προσβάλλονται περισσότερο τα γόνατα, τα χέρια, οι ποδοκνημικές και τα άκρα πόδια, ενώ αντίθετα στους άνδρες προεξάρχει η προσβολή των ισχίων, των καρπών και της οσφύος.
Οσον αφορά την θεραπεία, παρόλο που οι γυναίκες διαμαρτύρονται συχνότερα για πόνους στις οστεοαρθριτικές αρθρώσεις είναι αυτές που αποφασίζουν να χειρουργηθούν σπανιότερα στις ίδιες αρθρώσεις από τους άνδρες.