Το 1897 οι ιατροί πίστευαν ότι οι μηνίσκοι ήταν υπολείμματα μυός στο γόνατο εκφυλισμένα. Μόλις το 1937 κατάλαβαν ότι είχαν χρησιμότητα στην κίνηση του γόνατος και στην κατανομή φορτίων του μηρού πάνω στην κνήμη. Αργότερα το 1947 συνειδητοποίησαν ότι η μηνισκεκτομή οδηγούσε σε πρόωρη αρθριτική βλάβη του γόνατος.
Οι ιατροί έβρισκαν συναρπαστική την ιδέα να μπορούν να κοιτάξουν μέσα στο ανθρώπινο σώμα δίχως να το «ανοίξουν».
Το 1809 αναφέρεται το πρώτο ενδοσκόπιο, το οποίο αποτελείτο από απλούς σωλήνες και χρησιμοποιούσε ως φωτεινή πηγή ένα κερί. Το 1853 αναφέρεται το πρώτο κυστεοσκόπιο για έλεγχο του ουροποιητικού συστήματος και το 1919 στην Ιαπωνία χρησιμοποιήθηκε ένα κυστεοσκόπιο για τον έλεγχο του εσωτερικού ενός γόνατος.
Τα ενδοσκόπια που χρησιμοποιούνται στην ορθοπεδική στις αρθρώσεις ονομάζονται αρθροσκόπια.
Το 1962 έγινε η πρώτη αρθροσκοπική μηνισκεκτομή. Η επανάσταση στις αρθροσκοπήσεις έγινε την τελευταία εικοσαετία, όπου χρησιμοποιήθηκε η αρθροσκοπική βιντεοκάμερα με αποτέλεσμα τη βελτίωση των χρησιμοποιούμενων τεχνικών.
